عناصر اعتقادی از نگاه قرآن و عهد جدید

مراد از کارکرد دین، مطلق خدمات و آثار دین در جامعه می باشد که این مقاله با هدف استخراج نگاه دینی به مقوله ی کارکرد اعتقادی دین از منظر قرآن و عهد جدید نگاشته شده و در آن نوع نگرش این ادیان نسبت به کارکرد اعتقادی دین به شیوه ی تطبیقی بررسی شده است. عهد جدید و قرآن در این نکته اشتراک دارند که تنها خدای واحد خالق، معبود و قابل پرستش است، گرچه مسیحیان خلاف تصریح کتاب مقدّس اعتقاد به «تثلیث» دارند. اعتقاد به معاد و توحید، مرگ اندیشی و توصیف بهشت و جهنّم از ویژگی های مشترک دو کتاب است، هرچند در تفسیر و تعریف عالم پس از مرگ و چگونگی شکل گیری قیامت اختلاف نظر دارند. عهد جدید، پیامبران را دارای کارکرد دعوتی دینی و صرفاً با هدف اخروی معرّفی می کند، ولی قرآن پیامبران را دارای دو هدف اخروی و دنیوی معرّفی می کند؛ یعنی پیامبران برای دعوت به توحید و راهبری به سعادت اخروی و برقراری عدالت، یعنی حیات سعادتمند و شرافتمندانه ی دنیوی مبعوث شده اند.